از کنسرو هشت پا تا خرچنگ فرآوری شده در برخی فروشگاه‌های پایتخت!

 به گزارش سرویس جامعه مشرق، حالا مسابقه چشم و هم چشمی است و غذاهای فرنگی بازیگر مهم این رقابت محسوب می شوند. خیلی بد است سر سفره ات تیرامسو نباشد و اگر آب دوغ خیار هم میخوری، نام فارسی اش را بگویی. ارزش ها، تغییر کرده اند و اگر از مزه برخی غذاها حس چندش آور داشته باشی و کمی هم به مقیدات پایبند، باز هم در بعضی مواقع حلال و حرام رنگ ببازد.

گذشت آن زمانی که مردمان برخی کشورها را مثال می زدیم که گوشت هر جنبنده ای را لقمه می کنند، اما حالا برخی فروشگاههای شمال تهران، برای نوکیسه ها و غرب زده ها غذاهای خاص می آورند و گویی در این وادی تنها خاص بودن مهم است.

اگر قبلا خرید و توزیع برخی خوراکی های حرام گوشت از نظر اسلام، منحصر به برخی اقلیت های مذهبی بود که با مجوزهای مخصوص، این کار را انجام می دادند اما گسترش قاچاق مواد خوراکی به کشور و تبلیغات ماهواره ای، بازار جدیدی را برای فروش برخی مواد خوراکی جدید فراهم کرده است.

بدین ترتیب فروش گوشت حیوانات حرام گوشت در هایپرمارکت ها و برخی سوپرمارکت های خاص در شمال تهران راهی شده برای جذب مشتری بیشتر و راضی نگه داشتن نوکیسه هایی که با هر ترفندی می خواهند خاص بودنشان را به رخ اطرافیان بکشانند.

پیدا کردن چنین کالاهایی کار چندان مشکلی نیست. کافی است تا سری بزنیم به بعضی هایپر مارکت ها و سوپرمارکت های لوکس شمال شهر که قفسه هایشان را پرکرده اند از اجناس خارجی و وارداتی؛ فروشگاههایی که به معنای واقعی در آنها از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را می توان یافت.

در این بین، چندین ردیف از قفسه ها هم پر شده اند از کنسروهای پر شده از گوشت های خاص که رسما برای اکثریت قریب به اتفاق مردمان کشورمان، خوردنشان حرام اعلام شده است.

نگاهی به استفتائات مراجع عظام تقلید نیز موید همین موضوع است و آنها خوردن گوشت هایی چون حلزون، هشت پا، ماهی مرکب و خرچنگ را حرام اعلام کرده و تاکید کرده اند که “از غذاهای دریایی تنها ماهیان فلس دار و میگو حلال است و گیاهان دریایی نیز مانعی ندارد.”

با اینحال قفسه های سوپر مارکت های شمال شهر پر است از کنسروهای پر شده از گوشت خرچنگ و صدف و هشت پا. در این فروشگاهها به راحتی می توان کنسرو ماهی مرکب یا کنسرو خرچنگ را پیدا کرد و با کمی وقت گذاشتن و رفتن به هایپر مارکت های بزرگ شهر حتی کنسرو حلزون پخته شده و بچه صدف را نیز خرید و به سر سفره برد.

وقتی به آهستگی مشغول انداختن عکس از قوطی های رنگارنگ داخل قفسه ها هستم، صدای خانمی که همسرش را با خوشحالی خطاب قرار می دهد به گوش می رسد” شاهرخ جان! کنسرو کالاماری! چقدر خوب شد …. شاهرخ هم آرام می گوید: سه تا بردار، برای من هم خرچنگ بردار…”

قیمت ها کمی بیش از ۲ برابر قیمت تن ماهی است و برای برخی اقشار جامعه هم نه پولی حساب می شود و نه خریدش دردسری دارد.، اگر هم دارد که به کلاسش می ارزد! یکی از فروشنده ها توضیح می دهد که کنسرو چرحنگ، نوع فرآوری شده است و هشت پایش هم تازه چند هفته ای است که تولید شده، لذا توصیه می شود تا تمام نشده، حداقل به اندازه یک عدد بخریم و تست کنیم.

از متصدی صندوق درباره مجوز فروش این محصولات سوال میکنم، مشخص است جواب را هم یادش داده اند که می گوید: “ما تحت نظارت دقیق اتحادیه و دولت هستیم” و کیست که نداند اتحادیه و دولت، انقدر نیرو ندارد که به هر فروشگاه و قفسه ای سر بزند و قانونی بودن محصولاتشان را یک به یک چک کند!